پنج شهر کانادا در میان 100 شهر برتر جهان

تورنتو، مونترال، کلگری، ونکوور و اتاوا به دلیل جمعیت زیاد مهاجر در فهرست شهرهای برتر دنیا برای زندگی انتخاب شدند. بر اساس گزارش موسسه Resonance Consultancy که یک گروه مشاور بازاریابی مستقر در بریتیش کلمبیا که در برندسازی و بازاریابی برای شهرها، مناطق، توسعه‌ها و مقاصد جهان تخصص دارد، شهر تورنتو  را در فهرست 100 بهترین شهر جهان برای زندگی در جایگاه بیست و چهارم قرار داده است.

این فهرست شهرهای جهانی با جمعیت بیش از یک میلیون نفر را رتبه بندی می کند. این رتبه بندی بر اساس معیارهایی مانند ایمنی، فضای باز، مشارکت نیروی کار، تولید ناخالص داخلی، زندگی شبانه، دانشگاه ها، جاذبه ها، آب و هوا و موارد دیگر در نظر گرفته شده است.

شهر تورنتو در بین سایر شهرهای کانادا برترین جایگاه را در این فهرست کسب کرده است. کشور کانادا نمرات بالایی را برای رشد اقتصادی دریافت کرد که ناشی از مهاجرت و سرمایه گذاری جهانی بود.

این گزارش اشاره می‌کند که با توجه به اینکه نیمی از جمعیت شهر، متولد خارجی هستند، جامعه کانادا، بسیار متنوع است. این شهر همچنین امتیاز بالایی برای تحصیلات به دست آورد زیرا شهر تورنتو در میان تحصیل کرده ترین شهرهای جهان گزارش شده است. با این حال، رتبه بیست و چهارم شهر تورنتو در گزارش امسال، نسبت به گزارش سال 2022 است که در آن تورنتو جایگاه هجدهم را در اختیار داشت، چند پله پایین آمده است.

مقام اول رسمی برای هفتمین سال متوالی به شهر لندن رسید و شهر کیف به دلیل سختی هایی که به دلیل تهاجم روسیه در سال گذشته متحمل شده بود، مقام اول افتخاری را به خود اختصاص داد. شایان ذکر است، حتی اگر مسکو، پایتخت روسیه، در سال 2022 رتبه چهارم را به خود اختصاص داد، مانند سن پترزبورگ به طور کامل از لیست بهترین شهرهای دنیا برای زندگی حذف شده است.

رتبه بندی لندن به دلیل رتبه های بالای سرمایه گذاری جهانی، املاک لوکس، گردشگری و زندگی شبانه پر رونق است. ده شهر برتر دیگر شامل پاریس، نیویورک، توکیو، دبی، بارسلون، رم، مادرید، سنگاپور و آمستردام هستند.

چهار شهر دیگر کانادا در این فهرست عبارتند از مونترال با رتبه 57، کلگری با 65، ونکوور با 69 و اتاوا در رتبه 96 قرار گرفتند. این نظرسنجی نشان می‌دهد که هر چهار شهر دارای جمعیت مهاجر متراکمی هستند. مونترال برای فرهنگ امتیاز بالایی کسب کرد و رتبه کلگری برای تولید ناخالص داخلی بالا و جمعیت جوان تر بود. ونکوور برای محیط طبیعی خود خوب عمل کرد و اتاوا به دلیل هزینه کمتر زندگی در لیست قرار گرفت.

کانادا اخیراً طرح ظرفیت پذیرش مهاجر کانادا 2023-2025 خود را منتشر کرده است که هدف آن پذیرش 500,000 مقیم دائم جدید در سال، تا سال 2025 است. اهداف جدید همچنان رکوردهای ثبت شده در سال 2021 با 405,000 نفر و نزدیک به 432,000 نفر در سال 2022 را می شکند. کانادا اغلب به عنوان مقصدی جذاب دیده می شود. برای مهاجران، زیرا به ثبات، امنیت و تحمل شهرت دارد. رتبه‌بندی این کشور در فهرست تا حدی به دلیل تعداد بالای مهاجرانی است که تصمیم به سکونت گرفته‌اند و به اقتصاد، تنوع و فرهنگ کمک می‌کنند.

به طور خاص، هدف این طرح این است که بیش از 60 درصد از ساکنان دائمی جدید از طریق یک مسیر مهاجرت اقتصادی مانند برنامه اکسپرس انتری مهاجرت کنند.

کانادا برای پر کردن شکاف های فوری در نیروی کار خود به کارگران ماهر نیاز دارد که با رسیدن جمعیت سالخورده به سن بازنشستگی باقی مانده است. نرخ زاد و ولد ملی برای رفع کمبود بسیار پایین است و بنابراین کانادا برای قوی نگه داشتن اقتصاد به مهاجرت متکی است.

در میان گروه 105 نفری که پرونده خوداشتغالی آنها رد شدند، میلاد باقری در این شکایت گروهی برنامه خوداشتغالی حضور دارد، نوازنده سنتی ایرانی است که اجرای گسترده‌ای در کانادا داشته است و پیش از درخواست برای برنامه خوداشتغالی در سال 2018 در تورنتو، مونترال و ونکوور تور داشته است.

در آگوست 2019، این جوان 35 ساله به همراه همسر نوازنده خود، هما سمیعی، با مجوز کار به عنوان کارگر خارجی خوداشتغال وارد تورنتو شدند. این دو در کنار همکاری با آهنگسازان و نوازندگان کانادایی، آموزش های آواز و پیانو، اجرای کنسرت های آنلاین و تولید موسیقی داشته اند.

آقای میلاد باقری اشاره داشته است که “حتی با شرایط کووید، که می‌دانید برای هنرمندان سخت بود، ما کار کردیم و دستاوردهای برجسته‌ای داشتیم.” او پس از ضبط اخیر یک تک آهنگ جدید در استودیو گفت: “من به تازگی یک برنامه در مرکز هنری مریدین تورنتو که تمامی بلیط های آن به فروش رفته، داشتم و یک برنامه دیگر در ونکوور در سپتامبر خواهم داشت.”

توماس ریشتر، مدیر برنامه مهاجرت کانادا در سفارت ورشو، در ارائه استدلال های خود گفت که برنامه خوداشتغالی بخشی از برنامه مهاجرت اقتصادی کانادا است، که در آن متقاضیان «بر اساس توانایی آنها برای راه اندازی اهداف اقتصادی در کانادا» ارزیابی می شوند. وی تصریح کرد: داوطلبان واجد شرایط باید تجربه مربوطه را داشته و بتوانند بعنوان یک فرد خوداشتغال باشند و همچنین قصد داشته باشند و بتوانند در “فعالیت های اقتصادی مشخص” در کشور مشارکت داشته باشند.

ریشتر در ادامه سخنان خود گفت: «با قاطعیت می‌توانم بگویم که از هیچ سیاستی که در سفارت کانادا در ورشو وجود دارد که به تبعیض یا سوگیری علیه متقاضیان مهاجرت به کانادا منجر شود، اطلاعی ندارم.» “هر متقاضی براساس ویژگی های فردی آنها و مطابق با معیارهای ذکر شده ارزیابی می شود.”

برنامه مهاجرتی خوداشتغالی در سال 2004 معرفی و برای هنرمندان، ورزشکاران و کشاورزان تنظیم و در نظر گرفته شده بود. اما پس از بررسی های انجام گرفته، مشخص شد که این برنامه توسط متقاضیان دیگری در گروه مهاجرت تجاری که قادر به برآورده کردن الزامات واجد شرایط بودن برنامه نیروی متخصص یا اسکیلد ورکر نبودند و تمایلی هم ندارند از طریق برنامه های سرمایه گذاری و کارآفرین که نیاز به سرمایه گذاری عظیمی دارد مهاجرت کنند، “به خطر انداخته” شده بود.

«فردی ممکن است با استعداد باشد و حتی ممکن است دانش عمیقی داشته باشد، اما این لزوماً به این معنا نیست که فرد، توانایی خوداشتغالی را دارد. این باید با قصد و توانایی ایجاد اشتغال خود مرتبط باشد.» این استدلالی است که دولت درخصوص دادگاه پرونده های رد شده ایرانیان، ارائه کرده است.

افسران ویزا وظیفه ای ندارند که به دنبال شفاف سازی یک درخواست ناقص باشند، تماس بگیرند و پرونده متقاضی را مطرح کنند، متقاضی را در مورد نگرانی های ناشی از قانون یا مقررات آگاه کنند، و در هر مرحله امتیازی که در روند بررسی به متقاضی داده می شود را ارائه دهند.”

دولت از دادگاه خواسته است که درخواست متقاضیان را رد کند، یعنی پرونده آنها کنار گذاشته شود و برای تعیین مجدد به دفتر ویزای آنکارا ارسال شود.