افزایش مهاجرت به استان های آتلانتیک کانادا

داده های آماری کانادا، افزایش مهاجرت به استان های آتلانتیک کانادا را نشان می دهد و اینکه که منطقه آتلانتیک کانادا از زمان اجرای برنامه آزمایشی پنج سال پیش که در سال 2022 به برنامه دائمی مهاجرت آتلانتیک (AIP) تبدیل شد، تعداد بیشتری از مهاجران تازه وارد خود را حفظ می کند.

همچنین، آمار کانادا خاطر نشان می کند: «سه سال پس از برنامه آزمایشی مهاجرت منطقه آتلانتیک (AIPP)، نرخ نگهداری یک ساله نیروی متخصص و ماهر و دسته های مشاغل فنی و حرفه ای به طور قابل توجهی در تمام استان های منطقه آتلانتیک افزایش یافته است. با این حال، چنین روندهایی در اکثر استان های دیگر کانادا در همان دوره مشاهده نشده است.

با توجه به افزایش مهاجرت به استان های آتلانتیک کانادا مطابق نرخ آمارهای منتشر شده، استان نوا اسکوشیا از بیشترین افزایش در نرخ حفظ مهاجرت برخوردار بوده است و متقاضیان مهاجرت به کانادا بیشتری در این استان مانده اند و آن را برای کار و زندگی انتخاب کرده اند.

نرخ نگهداری یک ساله مهاجران پذیرفته شده در استان نوا اسکوشیا به عنوان نیروی متخصص و ماهر و نیروی فنی و حرفه ای در سال 2019، با 67.6 درصد، بیش از سه برابر بیشتر از مهاجران پذیرفته شده در سال 2016، با 21.5 درصد، قبل از معرفی برنامه آزمایشی مهاجرت آتلانتیک (AIPP) بود.

آژانس خدمات آماری و جمعیت‌شناختی (statistical and demographic services agency) خاطرنشان می‌کند: «نرخ‌های نگهداری یک ساله استان نیوبرانزویک، نیوفاندلند و لابرادور نیز به‌طور قابل‌توجهی بالاتر بود و هر کدام حدود 22 درصد در چهار سال افزایش داشته اند».

استان پرنس ادوارد آیلند (PEI) کمترین نرخ نگهداری پنج ساله، اما درعوض، بیشترین افزایش را در میان مهاجران تازه وراد اخیر داشته است.

برنامه آزمایشی مهاجرت آتلانتیک (AIPP) که در سال 2017 در پاسخ به نرخ های پایین نگهداری و کاهش نیروی کار در استان های منطقه آتلانتیک راه اندازی شد و این برنامه موفق شده کارگران ماهر خارجی و فارغ التحصیلان بین المللی را به استخدام رسانده و متقاضیان مهاجرت به کانادا این منطقه شغل پیدا کنند. این برنامه شاهد بوده که کارفرمایان با سازمان های ارائه دهنده خدمات اسکان برای تقویت حفظ مهاجران و خانواده های آنها همکاری می کنند.

با استفاده از پایگاه داده مهاجرت 2021 (IMDB) که در اوایل ماه دسامبر منتشر شد، اداره آمار کانادا تصویری از بهترین استان‌هایی که توانسته‌اند به مهاجرانی که در آنجا ساکن شده‌اند تعلق بگیرند، ترسیم کرده است.

آمار کانادا خاطرنشان می کند: در میان مهاجرانی که از سال 2010 تا 2015 پذیرفته شده بودند، کسانی که قصد اقامت در استان های انتاریو، بریتیش کلمبیا یا آلبرتا را داشتند، پنج سال پس از ورودشان به احتمال زیاد در آن استان ها اقامت داشتند.

نرخ نگهداری پنج ساله این سه استان در طول زمان نسبتا ثابت بوده است، به استثنای آلبرتا، که در آن از 88.9 درصد در میان مهاجرانی که در سال 2014 وارد شدند، به 84.5 درصد در میان مهاجرانی که در سال 2015 وارد شدند، کاهش یافت.

در استان های منیتوبا و ساسکاچوان، دولت های استانی برای نگهداری مهاجران دوران سختی را داشته اند.

اگر چه افزایش مهاجرت به استان های آتلانتیک کانادا در آمارها مشخص شده است ولی استان ها منیتوبا و ساسکاچوان شاهد کاهش نرخ حفظ مهاجران خود بوده اند.

آمار کانادا خاطرنشان کرد: «نرخ حفظ هر دو استان از پذیرش سال 2010 تا 2015 بیش از 10 درصد کاهش یافته است».

یک پیش بینی خوب برای توانایی یک استان در ارتباط با حفظ مهاجران، به سطح تجربه کاری قبلی حفظ مهاجران تازه‌واردان آن وابسته است. دانشجویان بین المللی بیشترین احتمال را دارند که از یک استان مهاجرت کنند، اما آنهایی که برای شغل به استانی می آیند، احتمالاً می مانند.

آمار کانادا گزارش می دهد: «در میان متقاضیان پذیرفته شده مهاجرت به کانادا از سال 2010 تا 2015 و دارای ویزای کار کانادا قبل از پذیرش شان بوده اند، بیش از 89 درصد آنها مالیات را در استان یا قلمرو محل پذیرش خود، پنج سال پس از پذیرش ثبت کردند.»

در مقابل، کسانی که فقط ویزای تحصیلی قبل از پذیرش داشته اند، کمترین میزان ماندگاری استانی را داشتند. نرخ ماندگاری این گروه در بین پذیرفته شدگان در سال 2010، 82.5 درصد بود و در بین پذیرفته شدگان در سال 2015 به 74.7 درصد کاهش یافت.

آن دسته از مهاجرانی که از طریق برنامه های حمایت مالی خانواده به کانادا می آیند، بیشترین احتمال را داشتند که در استان مربطوه بمانند.

همچنین آمار کانادا خاطرنشان کرد: «در میان مهاجرانی که در سال 2010 پذیرفته شدند، 92.6 درصد از افرادی که توسط خانواده حمایت می شوند، پنج سال پس از پذیرش در استان یا قلمرو محل پذیرش خود باقی مانده اند، در حالی که این رقم در سال 2015 در میان مهاجران پذیرفته شده 92.3 درصد بود.

«نرخ حفظ افرادی که از طریق پناهندگی به کانادا مهاجرت کرده اند، در پنج سال 86.1 درصد در  سال 2010 بود و اندکی به 87.4 درصد در سال 2015 افزایش یافت.»